پودر سوخاری معمولاً از نان‌های حجیم تهیه می‌شود. این نان‌ها به شکلی در برابر گرما قرار می‌گیرند که نم آنها از بین برود و به صورت خشک برون آیند. آرد سوخاری و نان سوخاری دو فرآورده از یک خانواده هستند. این نان در اثر حرارت مجدد، رطوبت خود را از دست می‌دهد و خشک، قهوه‌ای و برشته می‌شود. اگر این نان خشک شده را به صورت آرد درآوریم، آرد سوخاری به دست می‌آید. در واقع، نان‌های تست چنانچه به فروش نروند، به دلیل بیات شدن دیگر به شکل نان قابلیت مصرف نبوده و اگر دچار فساد نشده باشند دوباره به کارخانه باز می‌گردند و مجددا در فر قرار می‌گیرند تا به صورت خشک شده درآیند. این فرایند دربارهٔ نان‌هایی که قالب آنها دچار اشکال شده نیز رخ می‌دهد. پس از این مرحله، آنها را آسیاب و به شکل آرد سوخاری بسته‌بندی و روانه بازار می‌کنند.
برای آماده‌سازی آرد سوخاری، نان دو بار تحت فرآیند پخت قرار می‌گیرد و تهیه آن به طور مستقیم از آرد معمولی امکان‌پذیر نیست. فرایندی که در آن سطح مواد غذایی با زبره، عموماً زبره نان، پوشانده می‌شود زبره‌پوشانی نامیده می‌شود.
